ژل میکروسیلیس با از بین بردن خطرات زیست محیطی ناشی از استفاده از دوده های سیلیسی(به صورت پودری) و نیز به دلیل پخش یکنواخت تر در بتن، باعث بهبود خواص بتن سخت شده می گردد. از خواص و اثرات این ماده می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-کاهش عیار سیمان در بتن
-افزایش مقاومت خمشی،کششی،فشاری بتن
-کاهش نفوذ پذیری بتن
-سهولت پمپاژ و کاهش استهلاک تجهیزات بتن ریزی
-سازگاری با انواع سیمان ها
-افزایش مقاومت الکتریکی بتن
-افزایش مقاومت سایشی بتن
-جلوگیری از نفوذ یون کلر و سایر یون های مخرب شیمیایی به داخل بتن
-کاهش ترک های ایجاد شده در بتن در مقایسه با مصرف به صورت پودری
-افزایش دوام بتن
-قابلیت استفاده همزمان با انواع روانسازها
این ماده در مواردی همچون موارد زیر کاربرد دارد:
-بتن های پر مقاومت،نفوذ ناپذیر،بادوام و پایا
-بتن های مسطح و غیر مسطح
-بتن سازه های دریایی،کانال های انتقال آب و تصفیه خانه ها
-ساخت بتن با مقاومت بال جهت کاهش ابعاد سازه ها
-ساخت بتن هایی که نیازمند به حداقل هدایت الکتریکی باشد
-مناسب برای ساخت بتن های در معرض انفجار
روش مصرف این ماده به صورت زیر می باشد:
-پس از اختلاط کامل تمام اجزاء سازنده بتن
-با کل اب اختلاط بتن یا بخشی از آن مخلوط نموده و به مخلوط بتنی اضافه گردد
بسته به شرایط محیطی محل ساخت بتن ریزی و مقاومت های مورد نیاز مقدار مصرف این ماده حدود 6 الی 10 درصد وزن سیمان خواهد بود. این ماده را در ظرف در بسته ،به دور از یخبندان و تابش مستقیم نور خورشید به مدت یک سال می توان نگهداری کرد. بهترین دمای نگهداری 10+ الی 30+ درجه سانتیگراد می باشد.